O sözler ki; acıdır
Mapusane avlularında
Demirli kırbaçlar gibi şaklar
O sözler ki; sırasında
Çiçek açmış bir nar ağacıdır
Dağ ufkuna vuran deniz aydınlığı
Sırasında gizemli bıçaklar
O sözler ki; İmgelem sonsuzluğunun
Ateşten gülüdürler
Kelebek çarpıntılarıyla doğarlar, ölürler
O sözler ki; kalbimizin üstünde
Dolu bir tabanca gibi
Ölüp ölesiye taşırız
O sözler ki;
Bir kere çıkmıştır ağzımızdan
Uğrunda asılırız!

Attila İlhan