Çocuktan mektup

Prof. Atalay Yörükoğlu, çocuk ruh sağlığı ve pedagoji üzerine Türkiye'de önde gelen uzmanlardan biri. Okuduğum kitaplarından zevk de aldığım Yörükoğlu'nun 1978 yılında bir çocuğun ağzından aktarmak istedim. Makale, "Çocuktan mektup" başlığıyla yazılmış:

"Sevgili anne ve baba,
Tüm düşlerimi dile getirseydim, şunları söylemek isterdim:

Sürekli büyüme ve gelişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve anlamaya çalışın. Deneme ile öğrenirim. Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyun, arkadaşlık ve uğraşlarımda bana özgürlük tanıyın. Her yerde, her işimde beni koruyup kollamaya çalışmayın. Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim. Bana yanılma payı bırakın. Kendi işimi kendim görmeye alıştırın. Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?

Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum. Bunu önemsemeyin ama beni şımartmayın. Hep çocuk kalmak isterim sonra. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum. Ama siz verdikçe almadan edemiyorum.

Bana yerli yersiz de söz vermeyin. Sözünüzü tutamayınca sizlere güvenim azalıyor. Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin. Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan edemiyorum.

Beni dinleyin. Öğrenmeye en yakın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır. Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz. Bunları çabuk unuturum. Ama birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.

"Ben senin yaşındayken..." diye başlayan söylevleri hep kulak arkası ederim. Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın. Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın. Yanlış davranışım için üzerinde durup düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin. Cezama ancak suçumu aşmadığı sürece katlanabilirim.

Benden yaşımın üzerinde olgunluk beklemeyin. Bütün kuralları birden öğretmeye kalkmayın, süre tanıyın. Kızgınlığınızı haklı görebilirim ama beni aşağılamayın, hele başkalarının yanında onurumu kırmayın. Unutmayın ki, bende yabancıların yanında sizi güç durumlara düşürebilirim.

Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin. Özür dileyişiniz size olan sevgimi azaltmaz, tersine beni size daha çok yaklaştırır. Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi görüyorum. Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın. Yanıldığınızı üzüldüğüm büyük olur!

Biliyorum, ara sıra sizleri üzüyor, belki düş kırıklığına da uğratıyorum. Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorum. Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vaz geçebilirim, yeter ki beni ben olarak sevebileceğinize olan inancım sarsılmasın.

Benden "örnek çocuk" olmamı beklemezseniz, ben de sizden "kusursuz anne - baba" olmanızı beklemem. Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.

Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi. Ama seçme hakkım olsaydı, sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.

Sevgiler
Çocuğunuz